Huperzia selago (Lycopodium selago); De dennenwolfsklauw heeft karakteristieke vingerachtige vertakking van stengels vanaf de basis bij de grond. De steriele en fertiele (sporen vormende-)bladeren zijn gelijkvormig. De plant heeft dus niet aar- of kegelvormige sporenvormende uiteinden. De afwezigheid van kruipende stengels over de grond is ook een herkennings eigenschap. Het groeit in heide- en in rotsige gebieden.
Hoe algemene wolfsklauwen van IJsland te herkennen:
1) Geen kruipende stengels en geen eindstandige aarvormige sporangia, bladeren naaldachtig met gladde randen: Huperzia selago (= Lycopodium selago), de dennenwolfsklauw; deze kaart
anders: ga naar 2)
2) Geen kruipende stengels maar sporophyllen (bladeren die sporenvormende organen hebben in de bladoksels) aan de bovenkant van de stengels, bladeren getand: Selaginella selaginoides, Kleine wolfsklauw
zo niet: ga naar 3)
3) Lange kruipende stengels ("lopers") maar sporophyllen aan de top van opstijgende stengels;
3a) bladeren van de opstijgende stengels tegen de stengel aangedrukt: Lycopodium alpinum, Alpenwolfsklauw
3b) bladeren van de opstijgende stengels niet tegen de stengel aangedrukt: Lycopodium annotinum, Stekende wolfsklauw
Erg zeldzaam op IJsland is Lycopodium clavatum - Grote wolfsklauw die meer algemeen is in andere delen van West-Europa. Deze is te herkennen aan de kleine blaadjes in het midden van de opgaande stengel waardoor een deel van de vruchtbare stengel onder de sporophyllen bijna kaal lijkt.